Genel olarak tüm ülkelerde yemekler güzel diyebilirim. Özellikle Asya gezisinden sonra burası yemek açısından oldukça zengin. Sadece yemek olarak değil, pazarda, markette daha çok ürün çeşidi var.
Meyve olarak muz ve avakado buranın en çok tüketilen ürünleri. Sebze sınıfında ise patates bir numara. Bunlar dışında, elma, mandalina, kavun, karpuz, üzüm, çilek, kiraz, ananas, mango çeşit çeşit meyve bulmak mümkün. Fiyatlar ülkelere göre değişken, bazen ucuz, bazen pahalı. Elma ise genelde pahalı mesela.
Sebze olarak, yeşillik, soğan, sarımsak, domates, biber genelde her ülkede var.
Kuru bakliyatlar ise yine çok yaygın. Fasulye, pirinç, mercimek…
Kuru yemiş de var ama sadece yer fıstığı ucuz. Onun dışındakiler genelde hep pahalı. Ucuz ülkelerde bile kuru yemiş genelde pahalı. Fındık ise neredeyse hiç görmedim. Badem en pahalısı. O yüzden seviyorsanız bence fındık ve badem biraz Türkiye’den getirilebilir. Ben biraz almıştım, daha çok alsam olurmuş. Ceviz de var ve nispeten daha alınabilir fiyatlarda.
Dışarıda yemek konusunda ise Kolombiya, Ekvador, Peru ve Bolivya da restoranlar ucuz ve yenilebilir. Özellikle öğlen ve akşam için günün menüsü oluyor, hem fiyat ucuz hemde porsiyonlar oldukça büyük. Tavuk çok fazla tüketiliyor bu ülkelerde.
Şili ve Arjantin’de ise restoranlar biraz pahalı. Açıkçası çok fazla dışarıda yemek yemedim bu ülkelerde. Genelde sırtçantalı uzun süre gezenlerin bütçesini zorladığı için herkes hostelde yemek yapıyor.
Kahvaltı ise genel olarak zayıf. Kahvaltı dahil hostellerde reçel, ekmek, yağ, mısır gevreği varsa buna süper kahvaltı deniyor. O yüzden ben yol boyunca çoğu zaman kahvaltıyı kendim hazırladım.
Asya’da neredeyse hiç süt ve ürünleri yoktu. Peynir ise hem az hem çok pahalıydı. Güney Amerika ise peynir konusunda başarılı, hem markette hem de halk pazarlarında çeşit çeşit peynirler var. Yumurta zaten bol ve çok ucuz. Reçel yine yaygın olarak var. Salatalık ve yeşillik de var. Zeytin de bazı ülkelerde ucuza var. Sucuk , salam çok var. Yani bir Türk kahvaltısı hazırlamak için neredeyse tüm malzeme var. Hostelde uzun süre (3 günden fazla) kaldığım zamanlarda bunlardan çok aldım. Kahvaltı önemli.
Şili ve Arjantin e geçince ise asıl yemek yapma dönemi başlıyor. Buralarda günün menüsü bile alınacak gibi değil açıkçası. 30 ile 60 tl arasında idi fiyatlar. Normal yemekler zaten daha pahalı. Böyle olunca çantanın üst kısmında sürekli yemek malzemesi taşımaya başlıyorsunuz.
Güzel yanı hem ne yediğinizi, nasıl piştiğini biliyorsunuz. Hem de bütçeniz çok büyümüyor. Zor yanı ise günde 3 kez yemekle uğraşmak. Her gün yapınca bazen sıkılıyor insan, bir burger kaçamağı yapmak istiyor.
Hostel mutfakları ise genelde iyilerdi. Buzdolabı var hepsinde, kap kacak var, büyük hostellerin mutfaklarıda baya büyük oluyor. Kap kacak haliyle eski biraz, bunda mı pişireceğim ya diyebilirsiniz ama bir arkadaşımın lafı var. Hep onu hatırladım eski bir tenrece görünce, kaynayınca tüm mikroplar ölür zaten demişti. Öyle düşünün.
Sonraki soru: Güney Amerika ülkelerine gelirken hangi ilaçları almalıyım?
